Naast de paraphase en de floating paraphase is er nog een optie: de "long tail" fasedraaier. Een interessant voorbeeld hieronder in een principeschema:
Het voordeel hier is dat de eindbuizen beter aangestuurd worden terwijl de eerste triode weinig belast wordt en rustig zijn versterkende werk kan doen. Gevoelsmatig lijkt dit mooier dan een paraphase omdat elke signaalhelft nu door hetzelfde aantal triodes gaat. Door de dc-koppeling heeft de ECC82 een aardige "long tail" aan de kathodes hangen wat de lineariteit en balans ten goede komt. Vervorming technisch kan het misschien wat klinisch gaan klinken. Wellicht moet de long tail driver bewust wat asymmetrisch worden ingesteld of de ingangstriode minder lineair worden gemaakt... Het gebruik van de ECC82 als driver gebeurt ook in veel in Audio Innovations versterkers alhoewel daar altijd gecombineerd met een floating paraphase als fasedraaier voor de drivertrap.
Voor bovenstaande schakeling is een extra buis nodig maar die hebben we nog over van de toonregeling. Een ander nadeel is dat de gain erg groot wordt. Normaal is de versterking van een enkele ECC83 of ECC81 triode al voldoende om de EL84's aan te sturen. De ECC82 versterkt natuurlijk niet zo veel maar een factor 10 heb je zeker extra. Maar dat biedt misschien weer perspectieven in combinatie met een low-gain phono versterker...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten